ساده مثل سهراب

ریگی از روی زمین برداریم وزنِ بودن را احساس کنیم پرده را برداریم بگذاریم که احساس هوایی بخورد روی ترِ باران به بلندای محبت برویم در به روی بشر و نور و گیاه و حشره باز کنیم ساده باشیم ساده باشیم چه در باجه بانک چه در زیر درخت